Oepsss, Ik heb het toch gedaan

Van jongs af aan ben ik voornamelijk opgevoed met alleen maar witte mensen. Ik had geen idee dat ik een andere kleur had. Ik heb gedatet met mensen van verschillende afkomsten en heb vrienden van allerlei rangen, standen, afkomsten en geaardheden. Voor mij is het allemaal één en zijn zij allemaal dezelfde categorie: “Homo Sapiens”, primaat oftewel mens.

Kleine moeite groot gebaar

Ik ben opgevoed door mensen die geen kleur zagen. Ze leerde mij dat iedereen gelijk is. Dat wanneer iemand je pijn doet, jij mag aangeven dat diegene je pijn heeft gedaan. En wanneer jij iemand pijn doet, je sorry zegt. Soms weet je niet dat je iemand pijn hebt gedaan, dat kan, maar als iemand je dan aangeeft waarom is het een kleine moeite en vaak een groot gebaar om oprecht je excuses aan te bieden.

Sorry

Ik kon vroeger zonder opzet mensen behoorlijk kwetsen. Ik was me van geen kwaad bewust, maar mensen durfden dit soms pas jaren later tegen mij te zeggen. Dit kwam dan vaak naar voren op de momenten wanneer ik aangaf dat diegene mij gekwetst had. Iets wat ik totaal niet eerlijk vond, want als ik niet weet dat ik iets gedaan heb, kan ik ook geen spijt betuigen. Het voelde alsof de persoon in kwestie het dan gebruikte als excuus om geen sorry te hoeven zeggen.

Pleasers

Sorry zeggen was destijds ook niet mijn sterkste kant. Sorry klonk voor mij als een enorm zwaktebod. Of dat je minder was dan de ander. Dit had natuurlijk alles met mij te maken en vrij weinig met de andere persoon. Dit zou ik tegenwoordig onder de categorie spiegelen scharen. Ik liet wel op andere manieren merken dat ik er spijt van had. Extra lief doen, enorm voor die persoon opkomen, elke dag met die persoon zijn en laten lachen. Ik ging compleet in de rol van pleaser, maar sorry zeggen vond ik erger dan pleasen.

Ego

Inmiddels is mijn bewustzijn gegroeid en mijn ego een stuk afgenomen. Ik ben een mens in de leer dus heb af en toe ook nog last van mijn ego. Ik moet eerlijk bekennen nu ik coach, dus meer dienend werk doe, ik minder last heb van mijn ego dan wanneer ik op toneel stond. Dit klinkt lang geleden, niet van mijn ego, maar op het toneel staan. Het voelt ook heel lang geleden, maar wat is nou een jaar op een mensenleven zou je zeggen.

George Floyd

Ook is het bijna een jaar geleden van George Floyd. Je zou zeggen dat zijn leven een offer was voor een groter goed. Een gebeurtenis waar heel de wereld van in shock was, en verontwaardigd door was, én vond dat het niet langer meer zo kon. Of niet? Was er ook een groep die het wel prima vond. Omdat George Floyd van een ander ras was. Wat had George Floyd gedaan waardoor deze agenten het rechtvaardig vonden om zo mensonterend te handelen? Was de BLM ( Black Lives Matters) maar één grote onzin want alle levens doen ertoe?

Bewustzijnsshift

Ik hoopte zo dat dit anno 2021, en na een shift van het bewustzijn in 2020, klaar zou zijn. Ik snap dat er vroeger dingen niet zo waren als tegenwoordig. Vroeger was het oké als je rookte terwijl je zwanger was. Tegenwoordig kijken mensen je met een groot oordeel aan. Je bewustzijn zou met de tijd meegegroeid moeten zijn. Hetzelfde met dat het vroeger normaal was om met drank op te rijden. Totdat we in 1974 met de slogan kwamen: “Glaasje op laat je rijden”. Dat we met zijn allen op zoek gingen naar de ‘BOB’. Het was niet meer oké om met drank op achter het stuur te zitten. Het bewustzijn was immers aangesproken en mensen moesten hierin meegaan en hun verantwoordelijkheid pakken. Natuurlijk zijn er altijd uitzonderingen op de regel, maar over het algemeen is iedereens bewustzijn meegegroeid met de regels.

Ego-vreters

Ik weet dat het misschien naïef is, maar zijn mensen dan serieus zo dom, achterlijk en bang om oude dingen los te laten? Zijn ze allemaal ego-vreters, onderdrukkers of hebben ze echt maar één hersencel om hun eigen huis niet onder te schijten? Om te stoppen met onderscheid te maken van de mens onderling, huidskleur en geaardheid? Zijn de slavernij, WOII, en alle andere oorlogen in de wereld, de strijd voor gelijkheid én de rechten van de mens dan serieus voor niets geweest? Is de Corona er dan voor niets? Kijken mensen niet naar hun eigen aandeel in de samenleving? Geven ze liever anderen de schuld van hun pijn? Waarom wordt wat anders is dan het “gewone” afgekeurd? Beter gezegd waarom komen er geen ijzersterke wetten om dit voor eens en altijd tegen te gaan? Er zijn nog zoveel landen waar mensen de doodstraf kunnen krijgen voor hun geaardheid. Net als mensen die ook gedood worden om hun geloof of huidskleur. Het moet stoppen.

Terug naar je eigen land

Ik kreeg van een vriend van mij een fragment wat vier dagen geleden geplaatst was op de Instagrampagina van Morad El Ouakili. Met als titel: “Terug naar je eigen land”. Het raakte me, omdat Morad zo netjes bleef terwijl je kon horen dat de man waarmee hij sprak in zijn bewustzijn totaal niet was meegegroeid. Geen verantwoordelijkheid nam voor alles wat een land zelf gearrangeerd heeft. Gastarbeiders naar Nederland halen voor wederopbouw en nu is het land vol. Dus al ben je hier geboren en waren jouw opa en oma gastarbeiders moet je volgens Cor weer gewoon terug naar waar je vandaan kwam.

Wat bedoel je dan wel?

Het gekke is dat er heel veel mensen zijn zoals Cor. En we kunnen vinden van Cor wat we willen, maar die kwam er wel openlijk voor uit op de radio. Er zijn genoeg mensen die veel intelligenter zijn als Cor en dit soort dingen zeggen, maar het vervolgens ‘niet zo bedoelen’. Wat bedoel je dan wel? Of die tegen mij zeggen ik heb een hekel aan buitenlanders, maar niet aan jou. Well, I’ve got news for you! Ik ben in Suriname geboren en door omstandigheden hebben mijn ouders me laten neutraliseren, waardoor ik de Nederlandse nationaliteit heb gekregen. Anders was ik ook ‘zo’n buitenlander’. Dat doet pijn. Zo zijn er wel meer kwetsende opmerkingen de revue gepasseerd die ik eerder niet opmerkte maar normaal vond. Ik wist niet beter. Of hoorde niet anders. Nu weet ik wel beter en kan ik daar ook naar handelen. En andere mensen daarin dus ook bewust maken. Ook betrap ik mezelf soms op taal die jezelf maakt, niet zo bedoeld, dus ga ik dat ook niet meer gebruiken. Jawel ook ik ben bewust geworden.

Plaatsvervangende schaamte

Wanneer ik ergens aankom en zeg wie ik ben, hoor ik gelukkig minder vaak dan een paar jaar terug, de welbekende oh. Ja ik praat accentloos en ben een zwarte grote vrouw. Ik lach erom omdat ik altijd de verbaasdheid in de “ohhh” hoor. Ik oordeelde of veroordeelde de persoon niet eens om zijn of haar verbaasdheid. Ik lachte en gaf daarmee aan dat ik de verwardheid begreep. Maar we zijn inmiddels zoveel jaren verder. We hebben een shift doorgaan, áls je meegaat met je tijd. We zitten in een ‘vijf jaar’ en dat betekend dat 2021 een jaar van verandering is. We kunnen sommige blikken van afgunst niet meer negeren, en we hoeven sommige grapjes die niet zo bedoeld zijn niet meer te accepteren. We hoeven geen plaatsvervangende schaamte te hebben voor het onderontwikkelde bewustzijn van de ander. Het is tijd dat we met elkaar de achterblijvers opvoeden. Het is tijd om het niveau te laten stijgen naar het hoger bewustzijn. Elkaar aan te geven wanneer je gekwetst wordt, zodat de ander de kans heeft om sorry te zeggen.

Oepsss, ik heb het toch gedaan

Tijdens het gesprek met Morad zei Cor ook: “Ja je mag het niet zeggen”. Nee Cor, je mag het niet zeggen, maar je doet het toch. Daarom heb ik lang genoeg mijn mond gehouden en is het tijd voor de shift. En mag iedereen, die zich niet met fatsoen naar een ander ‘mede’ en ik herhaal ‘mede’mens, kan gedragen van mij een enkeltje maan krijgen. Ik ga mijn mond niet meer houden tegen iemand met een onderontwikkeld bewustzijn. Nee, als je ouders je niet hebben opgevoed, of je bent onderweg je fatsoen en je bewustzijn verloren, help ik je dat met liefde terug te vinden. Ik vraag jullie dit met mij te doen, samen zijn we sterk. Wat ik zei level up. ‘Wij’ de mensheid zijn met z’n allen één. Zoals de Scene zingt: “Iederéén is van de wereld en de wereld is van iederéén”. Oh en sorry voor alle Cors als ik jullie nu gekwetst heb. Ik meen het oprecht, ‘sorry’. Welkom op aarde en in het jaar van de verandering. Misschien had ik dit allemaal niet moeten zeggen. Oepsss ik heb het toch gedaan.