Overgave

Eeuwige Jeugd

Als je jong bent is ‘the sky the limit' en slapen heb je een broertje dood aan. Je hebt een hoog gehalte aan ‘fomo’, oftewel ‘fear of missing out’. Vrienden in overvloed, minimaal 3 feestjes in de week, zo niet, eet je minimaal 2 keer per week buiten de deur. Rimpels bestaan niet en je lichaam is als dat van een x-men. Kortom een mega goed herstellend vermogen en je hebt de eeuwige jeugd.

Apk              

Heerlijk, dacht ik deze week; ‘had ik nog maar dat x-woman lichaam’. Zonder slaap kan ik nog steeds goed en rimpels zijn ook nog niet aanwezig. De ‘fomo’ is wel degelijk minder geworden (een positief neveneffect van de corona). Maar ben nog steeds slecht in niks doen. Alleen mijn lijf is nodig aan een apk toe.

Niks doen, zo nutteloos

En daar lag ik dan, een week lang had ik besloten om mijn lichaam rust te geven. Ik heb last van een hernia en werd geopereerd aan mijn linker knie. Het rare is dat ik er in het begin absoluut geen zin in had, om niks te doen. Ik dacht wat een onzin niks doen zo nutteloos.

Mini vakantie

Maar ik dacht; ‘ik heb nog geen vakantie gehad dus laat ik het lekker zien als een mini vakantie’. Maar alles in mijn lijf gaf weerstand. Was het wel echt zo, dat ik het nutteloos vond om een week niets te doen. Of was ik bang dat ik ineens zeeën van tijd had om na te denken en te piekeren. Wat iedereen denk ik wel herkent, wanneer je na een drukke periode ineens verplicht rust moet nemen. Dat werkt net zo slecht als wanneer iemand tegen je zegt: “ Niet aan de kleur rood denken.” Succes ermee!

Ik kies ervoor om me goed te voelen

Zo dacht ik ook dat ik deze week zou meemaken, maar anders was waar. Ik had heel erg veel zin om mezelf weer meer te ontwikkelen zodat ik de mensen die in mij praktijk komen ook weer beter kan helpen. De eerste dag na de operatie zat ik eigenlijk in een hele goede high. Ik dacht eerst dit komt door de narcose, maar ik kies er eigenlijk altijd voor om me goed te voelen en zo ook nu.

De baby blues

Ik had wel besloten om de mensen die ik in mijn traject heb eventueel te begeleiden, de live Q&A on Friday gewoon te doen, de blog en de podcast. Dus gelukkig zou ik niet helemaal niks doen. Maar zaterdag kwam de man met de hamer. Ik had me toch een partij een ‘jank dag’. Om alles, maar dan ook echt om alles. Ik stootte een glas om, ja hoor janken. Ineens miste ik al mijn ouders inclusief mijn schoonvader, brullen. Ik las weer een oud artikel over een walvis die op jonge leeftijd van zijn familie was weggeraakt. Waardoor hij zoveel hoger zong dat de andere dolfijnen zijn whale talk niet konden verstaan. En ja hoor brullen, de Niagara watervallen waren er niks bij. Je zou bijna zeggen dat ik de baby blues had, maar minder is waar.

Ik voel me herboren

Zo de dag erna voelde ik me mega opgelucht. Ik had in die week nog een paar van die momenten. En ik besefte dat dit waarschijnlijk was waar ik zo tegen op zag. Maar het is zo gek, want meestal na een goed potje huilen ben je ok maar na een stevig potje janken voel ik me altijd weer herboren.

Mijn Shiatsu masseur

Het mooie was dat ik de maandag voor mijn lichamelijk onderhoud, bij mijn shiatsu masseur geweest was. Deze man is gruwelijk en legt mij de chinese leer van de shiatsu uit door mooie verhalen. Hij vraagt altijd hoe het met me gaat en niet de oppervlakkige maar echt hoe gaat het met Peggy. Ik vertel dan ook maar alles. Van elk pijntje tot misschien te veel informatie, omdat hij ook specifiek behandeld. Maar voor mijn shiatsu man is geen enkel detail teveel. Voor mij als kletsgrage dame is dat dus heerlijk. En zo begon ik dus te vertellen over mijn janksessies en hij begon daarna aan de behandeling.

Yin en Yang

Al masserend en pratend begon hij me alles uit te leggen waarom het zo belangrijk voor mij als persoon was dat ik lekker huilde. Waar het op neer kwam is dat ik, altijd het gevoel heb niks te doen, maar mijn niks doen is voor sommige mensen toch nog steeds een bewogen leven. Hij legde uit dat het heel belangrijk is voor mijn lichaam om te  ontladen zeker omdat ik een evenredige yin en yang in mijn lijf heb.

In Praktijk

Zoals hij zei op papier heel mooi maar in praktijk niet altijd de meest makkelijke combinatie. Hij zei “jij hebt uitleg nodig zodat je de dingen makkelijker kan omzetten in je lijf. Zodat het gevoel en verstand mooi Bij elkaar blijft.” Tussen neus en lippen door begon hij een verhaal te vertellen, over gevoel, passie en uiten. Dat er zoveel verschil was tussen landen waar de zon schijnt die letterlijk ook gevoeliger, warmer of passioneler zijn dan mensen waar het koud is en regent.

Onze cultuur

Het verhaal wat daar ook uit voort kwam, was dat in onze cultuur er al een soort taboe zit op huilen. Wanneer we klein zijn en er gebeurt iets waardoor we moeten huilen, wordt er al snel gezegd; “nou niks aan de hand, kus erop, over”. Wanneer je dan toch blijft door huilen, worden de ouders al wat onrustiger en hoor je vaak; “nou kom kom, zo erg is het niet laat me eens kijken,  ja een schrammetje, nou even schoonmaken en klaar”. Ben je dan nog niet stil, wordt het vaak irritant en hoor je vaak het volgend; “Nou kop op, nu ben je je wel een beetje aan het aanstellen. Er is niks aan de hand. Ik heb er naar gekeken, we hebben het schoongemaakt, er zit een pleister op en je hebt een er een kus op gekregen, dus nu ophouden met huilen”. En de laatste fase, Je stopt nog steeds niet met huilen, dan gebeurt waarschijnlijk het volgende; “Nu moet je echt ophouden met huilen. Er is niks aan de hand, je bent je nu aan het aanstellen, hou op anders word ik echt boos, stoppen nou. Dan krijg je een ijsje”.

Echt uithuilen

Er zijn culturen waar een kind mag huilen. Vaak in de binnenlanden zijn de mensen heel zen met de kinderen. Wanneer ze huilen, laten ze ze echt uithuilen, al duurt het een uur, een dag een week. Ze geven ze de ruimte om hun pijn, hun schrik, hun alles wat er vrij komt bij het dergelijke voorval.

Pijn in de knie

Daarna vertelde hij een verhaal over iemand, die een knie probleem had. Na de shiatsu behandeling kwam eruit dat die persoon, vroeger gevallen was, knie bezeerd en jawel niet mocht uithuilen. Dus de schrik en pijn was letterlijk in de knie geschoten. En nu dus jaren later eruit gekomen.

Epiphany moment

De behandeling was klaar en ik had weer een waardevolle lessen meegekregen. En ja daar was mij epiphany moment. Mijn broertje en ik zijn toen we klein waren behoorlijk mishandeld door een tante. Ze bleef soms net zo lang slaan totdat we begonnen te lachen. Dan pas stopte ze met d’r frustraties op ons botvieren. Mijn wensouders kwamen hier pas laat achter. Ben er goed uitgekomen hoor mensen, no worries.

Kusje erop over effect

Je begrijpt natuurlijk wel, dat er een soort van vervelend gevoel heerste rond huilen.

Nu ik dit verhaal gehoord had werd me veel duidelijk. Ieder geval dat ik dus lekker mijn yin en yang goed moet laten stromen. Zonder naar gevoel. Je kunt je natuurlijk voorstellen dat ik met dat verleden en het ‘kusje erop over effect’, niet een tiener was die veel huilde. Maar nu begrijp ik waarom dat huilen zo’n mega opluchting is.

De liefste schoonmoeder

Ik heb de week van thuis zitten dus ook maar eens lekker genomen om mezelf op te laden en te ontladen. Ik gaf me aan alles over. Ik ben als een prinses op mijn wenken bediend. Heb de liefste schoonmoeder die me continu in de watten legde, met heerlijk eten, theetjes, koekjes, en zelfs de paracetamol op tijd.

Een superman

Een superman die me continue troostte en me liet uithuilen, al duurde het een halve dag. Ik was een soort van jantje lacht jantje huilt. Het voelde zo bevrijdend. Ik zei dan ook steeds maar de shiatsu masseur zegt dat het goed is, wanneer ik dan uitgehuild was begon ik weer te lachen. Soms wist ik niet eens waarom , maar het voelde zo lekker erna.

Emoties daar walsen we overheen

Emoties opkroppen is niet goed dat wisten we al. Daar kun je lichamelijke klachten van krijgen of erger behoorlijk ziek van worden. Omdat de emotie huilen bij mij vroeger een totaal andere lading had gekregen door mijn tante, kon ik het niet goed en zag ik het als een teken van zwakte. En was mijn motto; “ Emoties daar walsen we overheen, zo geen tijd voor”. Maar alles wat is aangeleerd kun je ook afleren. Dus net als alle gewoontes, dogma’s en stigma’s die rondom huilen gecreëerd zijn in sommige culturen.

Jantje lacht, Jantje huilt

Na een week van jantje lacht en jantje huilt heb ik besloten, dat huilen helemaal ok is. Ook voor mij, bij andere juichte ik het juist toe, maar voor mezelf was dat anders. Nou niet meer dus, wanneer je me ziet en ik huil, trust me I’m feeling fine. Mensen zeiden ieder keer nadat ik een heerlijke huil sessie in de ochtend of avond had; ‘wat zie je er goed uit’. Jullie snappen natuurlijk wel dat elke keer wanneer ik ooit in de toekomst weer ga optreden, ik van te voren ff een potje ga huilen om alles wat er niet in hoort uit te knallen.

Overgave en vertrouwen

Alle gekheid op een stokje. Ik meen het ik voelde echt een enorme verlichting, na deze week van overgave en zelfzorg en zelfliefde. Maar ook de liefde en het geduld wat ik ontving in die week heeft me geraakt. Ik denk dat nu ik ouder ben die x-woman wat minder hard is en beter is in in het moment te gaan zitten. En eerlijk, het is heerlijk en wanneer het kan neem het ervan. Dat kan alleen door alles compleet los te laten en in het vertrouwen te gaan zitten. Kortom overgave doet een mens soms meer dan goed.