Als klein meisje kon ik in de weekenden altijd uren kijken naar hoe mijn moeder voor haar kaptafel zat te tutten. Haar haren in krulspelden rolde, haar foundation aanbracht, oogschaduw opdeed en haar wenkbrauwen en wimpers aanzette. Als laatste deed ze altijd haar lippenstift op. Haalde haar krulspelden eruit en wat haarlak erin. En ze was goed om zichzelf te presenteren aan de buitenwereld. Ik kon dan echt gefascineerd en heerlijk ontspannen genieten van hoe mijn moeder dat deed. Nog steeds vind ik het leuk om naar mijn collega’s of vriendinnen te kijken wanneer zij zichzelf opmaken, het geeft me dat fijne gezellige gevoel. De associatie van vroeger; ontspannen, veilig, rust en mama.
Je bent mooi
Ik zei altijd tegen mijn moeder dat ze er dan mooi uitzag. Ze lachte lief en gaf me een knipoog via de spiegel. Het doet wat met je wanneer iemand je vertelt dat je mooi bent, of dat je er goed uitziet. Het maakt niet uit of je oud of jong bent. Hoewel ik denk dat als je klein bent, je veel minder bezig bent met hoe je eruitziet. Dat komt op een bepaalde leeftijd, dan wil je je eigen kleding uitzoeken. Alles wat je moeder uitkiest is vanaf dat moment niet meer ok.
Fashionista
Ik denk dat ik een jaar of zeven was en mijn moeder had iets voor me klaar gelegd om aan te trekken. Ik had het woord vloeken geleerd van mijn vriendinnetje die altijd alles beter wist. Niet dat dit echt zo was, maar ze was een jaar ouder dus dan weet je per definitie gewoon dingen beter, was haar argument. Dus ik zei: “Mam dit vloekt en wil ik niet aan”. Mijn moeder, zo bijdehand als ze was, zei met een plat Rotterdams accent: “Nou deze kleuren zitten ook bij elkaar in de bloemen en de natuur vloekt niet”. En ik kon gewoon in mijn vloekende kleding naar school. Je snapt dat ik benieuwd was wat mijn vriendin me zou vertellen. Maar er is nooit kritiek gekomen van de toen al fashionista.
Erkenning
Bijzonder eigenlijk, dat we de erkenning van iemand anders nodig hebben om ons goed te voelen. Terwijl alles wat we nodig hebben echt al in onszelf zit. Alleen erkennen wijzelf dat niet altijd. Hoe we ons voelen stralen we ook naar buiten uit. Op die manier krijgen we de kritieken van onszelf terug gespiegeld van de mensen en de wereld om ons heen. De mensen om ons heen reflecteren wie wij zijn.
Overlevingmechanisme
Natuurlijk hebben we in de loop der jaren allemaal overlevingsmechanismes ontwikkeld. Waardoor mensen die je niet kennen niet doorhebben of jij je goed voelt. Soms zelfs de mensen die ons wel kennen ook niet. Jijzelf daarentegen, kan wel veel negativiteit op je pad ervaren. Andersom werkt het natuurlijk ook. Voel jij je goed trek je alles aan waar je nog gelukkiger van wordt. Alle deuren gaan ineens moeiteloos open, waar je eerst alleen maar alle deuren dicht zag slaan. Je straalt letterlijk geluk en zelfvertrouwen uit. Wat dan ook weer geluk en overvloed aantrekt.
Vrienden
Ik heb beide periodes in mijn leven meegemaakt. Wie niet vraag ik me af, maar het was altijd de positiviteit die mij er toch weer uit haalde. Ook mijn vrienden hebben hier een groot aandeel in gehad. Vrienden zijn belangrijk wanneer je door heftige periodes heengaat. Mijn moeder zei altijd: “In slechte tijden leer je je echte vrienden kennen”. Iets wat we waarschijnlijk ook allemaal aan den lijve hebben ondervonden.
Fabulous
Toen mijn ouders vlak na elkaar overleden, zag ik er volgens vele mensen stralend uit. Ze zeiden zelfs letterlijk: “Je gaat goed hè, ik zie het op facebook en je ziet er echt fabulous uit”. Ik wilde dan heel graag gillen: “Ja vind je?” “Ben pas drie van mijn ouders verloren, maar ik ben wel gelukkig in de liefde”. Misschien is dat wat je ziet”. Niet aardig maar zo voelde ik het wel. Je kan niet altijd aan de buitenkant zien hoe iemand zich echt voelt. Zoals ik al aangaf door ons overlevingsmechanisme. We hebben van jongs af aangeleerd dat je sterk moet zijn. ‘Survival of the fittest’ oftewel het recht van de sterkste. Dus het is logisch dat niet iedereen zijn ware gevoelens wilt laten zien. Dat zorgt er ook voor dat er heel veel mensen met allerlei onverklaarbare ziektes en klachten rondlopen. Burn outs, overspannen thuis zitten, uitslag, haar uitval, om over alle onuitspreekbare ziekten maar te zwijgen.
Gelijkgestemden
Het is belangrijk om je te kunnen uiten. Het is belangrijk om volledig jezelf te kunnen zijn en dit niet te laten afhangen van de mensen of de wereld om jou heen. Daarom is het zo belangrijk om je te omringen met gelijkgestemden. Dit zijn mensen die dezelfde normen en waarden hebben als jij. Die over de dingen in het leven, die jij belangrijk vindt, met jou kunnen praten. Waar je je veilig bij voelt om te zijn wie je bent. Je emoties en gevoelens te uiten en te delen, zonder dat je daar later op afgerekend wordt.
Dogma’s en Stigma’s
Ik merk dat er bij mannen van een wat oudere generatie nog steeds de dogma’s en stigma’s opgeplakt liggen dat emoties uiten voor watjes is. Het tegenovergestelde is natuurlijk waar, maar leg dat maar uit aan deze generatie. Zo geldt voor veel vrouwen dat er onderling enorme jaloezie heerst. Elkaar het daglicht in elkaars ogen niet gunnen. Wat zo zonde is. Hoe fijn is het als je met juist deze mooie prachtige menswezens de dingen onderling kan delen. We moeten weg van de dogma’s en stigma’s en ons bewustzijn echt een inhaalslag laten maken. Dit geldt op wel meer vlakken.
The good and the bad
Tijdens de bijzondere Corona periode zijn er enorme verschuivingen ontstaan. Mensen moeten meer naar zichzelf kijken. Waardoor er veel innerlijke pijn en onverwerkte emoties opgeruimd mogen worden. Door het naar binnen keren, weten we ook allemaal wat er bij onszelf aanwezig is. Zoals de Engelsen zo mooi zeggen voor zowel “The good and the bad”. Waar niks mis mee is. Als jij er zelf maar mee om kan gaan. Zo niet heb je hopelijk je vrienden die je hierin kunnen helpen en anders weet je mij te vinden.
Don’t judge a book by it’s cover
Soms kan wat je tegenkomt heftig zijn. Maar het definieert niet wie je bent. Het zijn de stukken die je hebt opgeslagen die je op dat moment niet kon of mocht verwerken. Je brein is daar heel knap in en slaat dit dan op. Voor een moment wanneer jij er wel klaar voor bent om wat je nog niet had verwerkt te gaan verwerken. En nee je bent dan geen watje, maar wilt dat iedereen in goede en slechte tijden kan zien wat voor mooi mens je bent, van binnen en van buiten. Zodat niemand alleen maar de kaft van jouw prachtige boek met inhoud beoordeelt. “Don’t judge a book by it’s cover”.
Reactie plaatsen
Reacties