Ik ben gelukkig, wat nu? Het is bijna de titel voor een boek. Helaas was dit een soort van plaat die een tijd lang bij mij in mijn hoofd heeft afgespeeld. Ik wilde wel gelukkig zijn en was dat voor mijn gevoel ook, alleen toen ik ging deepdiven en soulsearchen werd het van binnen steeds leger. Steeds leger als in, er werd steeds meer opgeruimd. Alle obstakels die ik aangegaan ben in mijn leven werden opgeruimd. Ik had de lessen geleerd en nee natuurlijk niet alles, maar een hoop was al weg.
Licht
Ik voelde me in eerste instantie super opgelucht. Lichter, zo zou ik het gevoel willen omschrijven. Ineens had ik de ruimte om over andere dingen na te denken. Dingen waar ik blij van werd, dingen die ik zou willen ondernemen om mezelf meer eigenwaarde en zelfvertrouwen te geven. Oh wat was dat een leuk streven, maar waar moest ik beginnen en het was eigenlijk ook best wel heel eng.
Eng
Eng omdat ik ineens voor mezelf ging opkomen. Mijn grenzen beter aangaf en niet meer de mensen aan het pleasen was. Een eigen mening heb ik altijd wel gehad, maar dat was ook wel om gezien en gehoord te worden. Ik kon mezelf behoorlijk overschreeuwen om maar altijd die aandacht en bevestiging te krijgen. Maar datgene was weg. Ik had die erkenning niet meer nodig, althans niet meer 24/7. Ik heb het soms nog wél nodig om even met iemand te praten en er op die manier achter te komen dat ik inderdaad het juiste pad kies voor wat ik wil ondernemen.
Dit is te goed om waar te zijn
Maar dan heb je alles wat je hartje begeert. Je droombaan, de vriendenkring die je hebt opgebouwd, het werk, jijzelf zit lekker in je vel, alles loopt op rolletjes. Dat kan toch niet? Dit is te goed om waar te zijn. Mijn moeder zei altijd: ”Alles waar te voor staat is niet goed behalve tevreden. Dan ineens begint je hoofd het weer over te nemen van je hart. In plaats van dat je durft te voelen ga je weer denken. Dit omdat ons brein geen happy brein is maar een overlevingsbrein. Die ziet altijd overal sabeltandtijgers op de hoek verschijnen of anders gezegd op het pad wat je bewandelt.
Standje 1: Overleven
Plop daar ging mijn hoofd er weer vandoor met mijn hart, standje 1 overleven. Had ik eindelijk alles durven aangaan vanuit mijn hart en komt toch die angst ineens omhoog, die leegte. Wat nu? Alles is zo rustig, er gebeurt niks geks. Geen ruzies alles klopt. Ik durf het bijna niet uit te spreken, maar zou het toch echt zo kunnen zijn? Is geluk dan ook voor mij weggelegd? Nee toch? Dat kan niet waar zijn, waar heb ik dat dan aan verdiend? Bizar eigenlijk dat deze zin ook omhoog popt wanneer we in de tegenovergestelde situatie zitten: Ellende.
Ik durfde niet te geloven
Gelukkig was dat nu eens niet zo. Waarom durfde ik er dan niet in te geloven dat ik wel gelukkig kon zijn? Ik had alle bewijzen voor me en voelde me ook echt gelukkig dacht ik. Het stomme was dat ik dat gevoel van geluk nooit op die manier zo bewust gevoeld had. Ik heb zolang patronen in mijn hoofd gehad waarin ik mezelf saboteerde. Iedere keer als het goed met me ging, zorgde ik er, door de kracht van gedachte, voor dat er wel weer beren op de weg kwamen. Mijn focus lag dus alleen maar op wat er bij mij wel weer eens fout zou kunnen gaan.
Het was best exciting
Maar het was klaar, ik ben me gaan stabiliseren in dat gevoel van geluk en ging weer terug naar mijn hart. Dit voelde goed, die leuke mensen om me heen, lieve vrienden en ik durfde echt te geloven dat ik leuk was. Niet meer lief gevonden willen worden maar echt mezelf zijn, grenzen aangeven en mijn mening delen maar dan nu wel echt vanuit mijn hart en met moed. Het was best exciting om dit te doen en zo te ervaren. Zeker nu mensen mijn eerlijkheid ineens wel accepteerde. Dit had natuurlijk alles met mij te maken. Ik accepteerde mezelf voor het eerst echt helemaal.
Alles wat je wenst is er
Toen ik dit gelukkig zijn onder de knie had en ook echt oprecht ervoer, werd ik me steeds meer bewust van wat je brein met je kan doen. Hoe jij jezelf gelukkig of ongelukkig kan denken. Maar ook des te meer hoe jij alles wat je wenst of wilt in jouw leven kunt ontvangen. Door eraan te denken, het te visualiseren en op die manier te manifesteren. Alles wat je wenst is er al. Jij moet er alleen ontvankelijk voor zijn en het tot je laten komen, maar vooral in het vertrouwen gaan zitten. Vertrouwen in jezelf, en dat ook jij geluk mag ervaren. Je hoeft daar niets voor gedaan te hebben. Je moet wel jezelf gaan zijn en vooral bewust zijn, en je verantwoordelijkheid durven nemen zodat je ver wegblijft van je zelfmedelijden stuk.
Toen was geluk heel gewoon
Mijn motto is altijd zolang het geen hersenchirurgie is kan ik het. Daarvoor is vooral geloof in jezelf nodig, een portie moed en dat jij dat ook mag en kan ervaren. Het stukje verantwoordelijkheid nemen is voor sommigen soms best een dingetje. Uit ervaring zeg ik je: “Ga het ervaren”. Durf vanuit je hart je leven te gaan leiden. Dan zul je binnen de kortste keren gaan ervaren dat niet alleen toen geluk heel gewoon was maar dat je ook nu gewoon gelukkig kunt zijn.
Reactie plaatsen
Reacties