Als de trein gaat...

Als de trein gaat is hij niet meer te stoppen. Zo voelt het. Na maanden van stil staan qua werk en het leven, zitten we nu weer met zijn allen in een stroomversnelling oftewel een rijdende trein. Stilstaan is niet helemaal het juiste woord, want in de tijd van stilstand heb je een enorme groeispurt kunnen maken. Je hebt voorbereidingen kunnen treffen om die locomotief te laten roken. Oftewel bewust worden van jezelf. Waar sta ik? Wat wil ik? Zit ik nog op het juiste pad of moet ik andere keuzes maken? Wie ben ik?

Wie ben ik?

Allemaal vragen die van groot belang zijn om die trein in gang te zetten. Voor de vraag; “Wie ben ik?”, is een vraag die velen niet kunnen beantwoorden. Of wanneer je hem stelt langzaam herhaald wordt? Mensen hebben doordat ze zo geleefd worden door werk, gezin, familie, vrienden en andere verplichtingen, geen idee meer wie ze zijn. Ze bestaan vaak uit delen. Delen waar ik zelf ook mee te kampen had. Niet zozeer omdat ik een dochter, zus, tante, vriendin of dergelijke was, maar wel omdat ik vond dat ik Peggy “de artiest” en Peggy “de coach” niet samen kon voegen. Ik dacht dat mensen dat niet zouden accepteren.

Spiegel

Dat had natuurlijk helemaal niks te maken met de mensen om me heen. De mensen om jou heen spiegelen letterlijk de stukjes waar jij nog aan mag werken. Wanneer je geïrriteerd, boos of door iemand op een negatieve manier geraakt wordt, noemen we dat in het spiegelen een “Negatieve spiegel”. Zo heb je ook dat je iets bij iemand kan constateren wat je te gek vindt. Ik noem dat de bewonderingsspiegel. Officieel is dat de positieve spiegel, wanneer je iets ziet in iemand anders wat die persoon heel goed kan, zit dat ook in jou, alleen mag je daar dan meer aandacht aan geven zodat het tot uiting kan komen. Dus je raadt het waarschijnlijk al; De overtuiging dat ik niet mijn complete zelf kon laten zien, ook aan de mensen die mij als artiest kennen zat natuurlijk bij mezelf. En dus niet bij de mensen die mij alleen als artiest kennen.

Note to self

Hallo spiegelcoachende artiest use your talents! Hashtag #notetoself

Het is zo stom dat je jezelf zo kan tegenhouden wanneer je niet bewust bent van de dingen die bij je spelen. Iedereen maakt zich daar schuldig aan dus laten we zeggen dat het menselijk is, maar niet onoverkomelijk. Dus geen excuus om met jezelf aan de slag te gaan zodat je symbolisch gezien die rijdende trein creëert voor jezelf. Dit kun je dus doen door met vrienden, naasten of soms juist mensen die minder dicht bij je staan, te sparren. Soms even je leven onder de loop te nemen, zoals ik eerder aangaf. Laten we de 5w methode kort samenvatten, oftewel wie, wat, waar, wanneer en waarom? Aan de hand van die vragen kun je heel makkelijk je leven onder de loop nemen en met iemand bespreken, vervolgens overdenken en aanpassingen toevoegen.

De 5w-methode

De wie - staat voor wie ben ik? Dit is misschien niet de handigste vraag om mee te beginnen. Ik zeg als je die gehad hebt kan het zomaar zijn dat de rest een stuk makkelijker gaat. Dat is voor iedereen heel verschillend natuurlijk, maar ik heb gemerkt dat de wie ben ik vraag best pittig is.

De wat - staat voor wat ben je aan het doen? Ben je daar nog gelukkig in of niet? En je zult zien dat die vraag tot veel meer vragen kan leiden als je een goeie sparring-partner tegenover je hebt zitten. Eén die eerlijk is en niet lief want daar heb je op de momenten van de waarheid niet zoveel aan. Lief zijn mag als je ook maar wel eerlijk erbij blijft, want daar heeft de persoon in kwestie het meeste aan.

De waar – kan op twee manieren geïnterpreteerd worden. Waar ben je mee bezig? Vind je dat nog leuk om te doen? Of waar je je nu bevindt in je leven is dit waar je dacht dat je zou zijn. Of vind je de plek waar je werkt nog leuk? Zo ja of nee, waarom wel of waarom niet?

De wanneer – Wanneer wil je hier iets mee doen? Of wanneer wist je dat dit wilde doen? Hoe heb je dit aangepakt of ga je dit aanpakken?

Het waarom – Waarom heb je hiervoor gekozen? Waarom doe je dit nog steeds? Of waarom wil je ermee stoppen?

Asking is learning

Van vragen komen natuurlijk vragen maar vooral ook inzichten. Asking is learning en talking is teaching. Dus wanneer jij iemand jezelf zo laat ondervragen krijg je steeds een beter inzicht over jouw 5w’s. Als je zelf de vragen weet te bedenken, en dat dan voor jezelf kan op schrijven en beantwoordden, kom ook al een heel eind. Maar het is juist de dialoog die ontstaat die interessant is omdat een ander hopelijk ook steeds nieuwsgieriger wordt naar wie jij bent door jouw antwoorden. Op die manier leer je alle goede eigenschappen van jezelf kennen en ook de eigenschappen waar nog meer aandacht aan gegeven mag worden, zodat je die ook kan ontwikkelen.

Als de trein gaat…

Door alle fijne gesprekken met verschillende likeminded people is mijn locomotief weer aan het gaan. Weet ik nog beter de zuivere keuzes te maken. En mezelf compleet te houden waar ik ook ben. Soms heb ik natuurlijk ook wel eens dat ik verlang naar weer de wat rustigere periodes, maar dat betekent niet dat ik volop aan de rem trek. Nee het geeft mij juist weer aan dat ik beter moet omgaan met de rust momenten die ik nu wel probeer in te plannen. Ja ik ben een bezige bij en vindt het heerlijk om te mogen doen wat ik het leukst vind. Daarom baal ik soms dat de dag maar 24 uur heeft. Maar goed dat is voor mij een mooie uitdaging. Na al die maanden bezig te zijn geweest met het opschonen en opstarten van die locomotief, ben ik blij dat hij gaat als een trein. En je weet wat ze zeggen; als die trein eenmaal gaat is hij niet meer te stoppen!