Het is herfst, al zou je het niet zeggen met de geweldige dagen die we nog steeds als cadeautje mogen ontvangen. Het lijkt ook alsof de bomen langer de bladeren vasthouden, maar er liggen er genoeg op de grond om wel echt een heerlijk herfst gevoel te hebben. Kortom de bomen kiezen voor zichzelf en laten daarom de bladeren los. Sommige dieren gaan zich voorbereiden op hun winterslaap en zijn hun voedsel aan het verzamelen voordat er schaarste is door de winter. Ze zijn op zichzelf gericht om te overleven.
Naar binnen keren
Dit is ook voor ons mensen een moment om weer naar binnen te keren. Meer focus op jezelf, minder naar buiten gericht. Ik merk ook sinds ik mijn sensitiviteit niet meer onderdruk dat ik inderdaad gelijk loop met de seizoenen. Ik weet nog wel dat mijn wensmoeder altijd rond deze periode zei ik ben al wel klaar met het jaar. En ik dacht waaaaat? Ik moet nog jarig worden, doe ff normaal. Niks klaar, gaan met die banaan. Maar nu ik zelf dus ouder ben en hoe cliché ook, begrijp ik die lieve mama van mij. Ik ben niet zo zeer klaar met het jaar, maar voel dat ik lekker thuis wil zijn. Degene die te maken hebben met de corona horecaregel hebben ook niet zoveel keus. En nee ook al woon ik in Rotterdam, ga ik niet mijn eigen stad slopen uit verveling. Met nonsens!
Zelfliefde
Net als de bomen, planten en dieren, keer ik meer naar binnen. Als ik er niet uit hoef voor mijn werk, ben ik het liefst binnen. Lekker knus op de bank met een dekentje of in een warm bad. Ik geef mijn lichaam extra aandacht. Ik heb zo mijn herfst en winter rituelen. Lekker kaarsjes aan. Wierrookje erbij, heerlijk muziekje en lekker urenlang in bad. Soms met een filmpje. Daarna heerlijk jezelf insmeren met een verwarmde olie. Dat vind je lichaam heerlijk in die koude periode, extra aandacht. Oftewel zelfliefde, dat is iets wat we zeker rond deze periodes wel kunnen gebruiken. Het rare is dat het altijd heerlijk is om ook van anderen warmte en liefde te ontvangen. Dit lijkt nu moeilijker te gaan in deze periode, maar een belletje, kaartje, appje of een videocall kan dat zeker wel vervullen. Alleen we hebben het veel meer nodig om juist even met onszelf te zijn en onszelf die liefde te geven. Alles wat we buiten onszelf zoeken zit echt al in ons. Alleen zijn we vaak angstig om die onafhankelijkheid helemaal te ownen. Uit angst om de eenzaamheid te voelen. Doe het eens, waag die stap. Zodra je dit doet ga je zo zen zijn all by yourself.
Autumn leaves
Je gaat veel lagen van jezelf door moeten gaan, om soms die innerlijke rust te vinden. De rust die ik zelf nooit kon vinden. Altijd onrust, zoals de blaadjes die in de storm dansen. Maar ook de blaadjes gaan een keer liggen. Wij zijn zelf ook een soort van kleuren pallet van diversiteit. Soms kunnen we dat niet zien of voelen omdat we altijd maar te druk zijn. Ik maak me daar ook schuldig aan. Alles wat ik doe vind ik leuk en wil en kan geen nee zeggen tegen al die mooie en leuke dingen. Maar net zoals de bladeren die vallen en de herfst die komt en gaat, zo zal het ook zijn met hoe wij zijn. Alles is een fase en wat is zal niet blijven. Het komt en het gaat. Ook de drukte dus laten we nu het kan echt naar binnen keren, even niet al te lang. Lang genoeg om de storm in onszelf te doorstaan. Zodat, wanneer het rustig is en we de innerlijke rust gevoeld en gevonden hebben, we weer door kunnen gaan. Want je weet het, autumn leaves…
Reactie plaatsen
Reacties