Max Vertappen als lichtwerker

Gepubliceerd op 13 december 2021 om 20:56

Hoe mooi is het om mannen te zien huilen. Het gebeurt niet snel maar gisteren, zondag 12-12-2012 heeft Max Verstappen dit bij bijna alle mannen in Nederland voor elkaar gekregen. Ik denk zelfs dat deze bijzondere race dit ook wel in een hoop andere landen voor elkaar heeft gekregen. Ik heb mijn vader toen ik jong was weinig zien huilen. Mijn vader was zoals, denk ik, vele vaders destijds, stoer, sterk en echte mannen huilde niet toen ik nog jong was.

 

Gevoelig en kwetsbaar

Maar toen ik wat ouder werd en mijn vader ook ouder geworden was, werd hij zachter en emotioneler. Ik denk dat dit mede kwam door zijn twee tia’s. Het heeft toch iets met hem gedaan. Hij werd milder en raakte al snel geëmotioneerd van de kleinste dingen. Waar hij eerst zo stoer en sterk was, werd mijn vader gevoelig en kwetsbaar. Niet dat hij niet meer mijn stoere casanova was, maar zijn zachtheid maakte hem zo krachtig.

 

Huilen van geluk

Ik weet nog dat ik mijn moeder als kind voor het eerst zag huilen. Ze huilde, maar het klopte niet. Er was niets om verdrietig om te zijn, maar ze huilde van geluk. Ze zei: “Grote mensen kunnen ook huilen van geluk”. Dit maakte zoveel indruk op mij toen ik jong was dat ik dit nooit meer zou vergeten. Ik dacht dit gaat mij vast nooit overkomen, want het voelde voor mij heel gek; “huilen van geluk”. Rare grote mensen, mij niet gezien.

 

Mini-mensen traantjes

De stelling van mijn moeder werd door mijn neefje compleet omvergegooid. Mijn neefje was zo gevoelig toen hij klein was. Eens in de week paste mijn moeder op, wanneer mijn broer mijn neefje kwam ophalen na zijn werk, begon hij te huilen van geluk als hij mijn broer weer zag. En niet één keer maar bijna altijd. Dat was zo bijzonder om te zien. Een glimlach van oor tot oor en de meest vertederende “papa” werd er gezegd. Met mini-mensen traantjes. Ja dat zou nu een hele mooie kerstcommercial zijn.

 

Géén zwakte

Gelukkig is het tegenwoordig steeds minder vreemd wanneer mannen hun ware emoties tonen. Vroeger was dat gewoon niet zo. Daar kwam dat dogma vandaan dat een man niet hoort te huilen. Of “echte mannen” huilen niet. Huilen heeft helemaal niets met wel of niet echt te maken. Het heeft er wel mee te maken dat wanneer je niet je gevoelens of emotie kan uiten d.m.v. huilen. Het er op een andere vorm uitkomt. Boosheid, irritatie, gillen, agressie, dichtslaan of zelfs ziek worden. Je krokodillen brein, die waarschijnlijk nog enorm aanstaat, geeft een seintje; “Géén zwakte tonen”. De survival of the fittest modus

 

Huilen heeft een functie

Sterker nog huilen heeft niet maar één functie maar wel meerdere. Huilen zorgt namelijk voor opluchting na een stressvol moment of zelfs periode.  Ook zorgt Huilen ervoor dat je positiever wordt. Tevens zorgt huilen voor het verlagen van je hartslag en vertragen van je ademhaling. Huilen verbindt net als lachen, maar wanneer je met elkaar een moeilijke periode doorstaat, kom je daar vaker sterker uit. Dus huilen heeft wel degelijk een functie. Ik denk dat je het allemaal wel herkend, dat je soms hysterisch gaat huilen in een bizarre situatie. Daarna ben je zo rustig want geloof mij, huilen kost ook heel veel energie.

 

De combinatie

Lachen daarentegen een stuk minder. Daarom is de combinatie van huilen van blijdschap toch een prachtige vondst van het menselijk systeem. En wat mooi dat Max verstappen, zoveel stoere mannen in tranen wist te brengen van geluk. Van emotie, want ook al is Max geen familie van je, hij voelt aan als iemand die je kent. Waarvan je alles weet, waarmee je je kan vereenzelvigen. Een klein jongetje wat een droom had samen met zijn vader. Hij wilde wereldkampioen worden en ze hebben alles van hem gevolgd vanaf het moment dat hij amper kon lopen maar racen kon hij wel. Alles wat hij wil met zijn auto lukt hem. Of de auto nu traag is of supersnel. Max is hier voor geboren, dit is zijn zielendoel. Een talent hebben en dat zwaar kunnen uitoefenen met alle gemak van de wereld. Max heeft stalen zenuwen en neemt je me in zijn auto, in zijn verhaal.

 

Max Verstappen de lichtwerker

Het is Max die ons verbindt met onze ziel. Met ons gevoel, onze dromen en de trots van ons kleine kikkerlandje. Soms moet er een lichtje zijn in de duisternis. Mensen die je alle ellende kunnen laten vergeten. Je kunnen laten lachen en huilen tegelijk. Iemand die je trots kan laten voelen op de prestatie van een ander. Iemand die je de vervelende situatie waarin je zit even kan doen vergeten. Die iedereen weer even kind kan laten zijn. En mannen en vrouwen verbindt door zijn unieke bijdrage Iemand waar je blind op kan vertrouwen dat hij altijd het beste van het beste zal geven. Kortom we all need een Max verstappen als lichtwerker.

 

 

 


Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.