Problemen bestaan niet, die worden gecreëerd. Dit klinkt natuurlijk heel raar als ik het zo zeg, maar dit heb ik aan de levende lijve ondervonden. Toen ik jonger was kon ik nog wel eens in problemen denken. Gelukkig was ik te onzeker om dit te uitten en daarom kwamen er nooit problemen naar boven en boden de oplossingen zich vanzelf aan. Mijn brein maakte overuren om te zorgen dat ik niet door mezelf in de problemen kwam.
The key
En hoe deed ik dat dan? Door met andere mensen over mijn probleem te praten maar zogenaamd had een vriendin iets. Ik vroeg dan aan iemand die ik vertrouwde, of waarvan ik wist deze persoon weet altijd raad; Hoe zou jij dit oplossen? Vaak kreeg ik dan een perfecte oplossing voor mijn oh zo grote probleem. Ook gooide ik wel eens iets in een groep en dan kreeg ik meerdere oplossingen aangereikt. Achteraf viel mijn probleem natuurlijk reuze mee. Maar wanneer ik het niet deelde met de juiste persoon of er überhaupt niet over sprak bleef ik er letterlijk mee zitten. The key is dus om er over te praten. Niet je eigen hersenspinsels zo groot te laten worden dat je niet meer uit je eigen negatieve web komt en daarin blijft zitten. Dan ontstaat er wel een probleem.
Spiegels
Wanneer je in een leermoment in je leven zit, komt er een negatief gevoel naar boven. Vaak is het iemand anders die je deze gevoelens laat ervaren, want het probleem komt nooit door jou. Nee, die andere persoon geeft jou dat klote gevoel.
Precies dit noemen de spiegel experts onder ons een negatieve spiegel. Ik persoonlijk noem dit "de groei spiegel" omdat dit het moment is dat je bij jezelf mag gaan kijken wat is het wat die persoon je laat zien. Eigenlijk, waar krijg ik dit negatieve gevoel door? Wanneer je dit gaat onderzoeken, en je het dus in jezelf oplost, gaat die persoon jou dat niet meer spiegelen. En zal de irritatie, boosheid, verdriet of welk negatieve gevoel je dan ook mag ervaren, niet meer aanwezig zal zijn. Omdat je dit opgelost hebt. Letterlijk en figuurlijk.
Vinger wijzen
Al deze momenten, a.k.a problemen, zijn vaak mega leermomenten. Maar omdat ons brein weg wil van de pijn, schieten we vaak in de paniek, stress, boosheid of andere overlevings- en beschermingsmechanismes. We wijzen vaak naar anderen; ‘door die persoon voel ik me niet goed, durf ik niks te zeggen of zorgt diegene ervoor dat ik nu met dit probleem zit’. Ten eerste, jij bent verantwoordelijk voor alles wat er in je leven gebeurt. The good en jawel ook the bad. Maar dat is nou eenmaal menseigen. We willen wel de credit op ons nemen voor al het goede in ons leven. Maar wanneer we met minder mooie dingen te maken hebben dan wijzen we graag naar iemand anders. Zogezegd de oorzaak van het probleem. Vergeet niet dat je altijd met 3 vingers naar jezelf wijst.
Volwassen?
Het is ook lastig, zeker als je jonger bent is je voorste kwab nog niet helemaal ontwikkeld. Zogezegd zou dat vanaf je 21ste wel zou zijn. Ik zou bijna willen zeggen dat zijn de uitzonderingen in dit verhaal. Ik denk dat er bij de meeste mensen nog wel een aantal jaar bij opgeteld mogen worden, maar dat terzijde. Het is dan ook lastig om al die verantwoordelijkheid op je te nemen. Er spelen nog zoveel factoren mee waarom je dat daadwerkelijk ook niet durft. En dat belemmert je nog om te groeien en open te staan voor advies.
Factoren
Het is echt niet zo moeilijk. Even zitten, rustig ademhalen, zelf nadenken en er met iemand anders over praten. Dit zorgt ervoor dat je vaak al een ander perspectief krijgt van jouw probleem. Je lost al veel op door er open over te zijn. Je schamen, bang zijn om afgewezen te worden, erover nadenken wat anderen er wel niet van zullen vinden, lost niets op. Dit zijn een aantal factoren die mee kunnen spelen waarom je je probleem voor jezelf houdt en het dus ook groter maakt. Mijn motto is daarom ook niet voor niets 'Sharing is Caring'.
It really sounds like..
En dat mag echt met alles, ja echt alles. Er is geen probleem zo groot dat er geen oplossing voor is. Wel het niet willen leren van een les. En die zitten nou vaak in de dingen die wij als problemen, obstakels, heftige momenten zien. Alles gebeurt met een reden, is ervoor om je een les te leren of een ervaring te geven. Nogmaals er zijn dus geen problemen maar wel mensen die zoals ik dat noem geen verantwoordelijkheid willen nemen voor hun leven zowel the good and the bad. Herken jij jezelf hierin of heb ik nu net een probleem voor je gecreëerd want je had het eerder nooit zo gezien? Met andere woorden je wijst graag met 1 vinger naar een ander en vergeet dat er 3 vingers naar jou wijzen. Sorry voor het bewust maken van jouw probleem. But it really sounds like a You-problem.
Reactie plaatsen
Reacties