Superwoman

Gepubliceerd op 16 mei 2022 om 17:41

Zo lieverds het is even geleden dat ik een blog heb geschreven. Dat komt omdat ik weer in mijn superwoman fase zat. Oftewel Toos grenzeloos was aan het roer en ik was even naar achteren gestapt. Ik denk dat iedereen dit wel herkent. Soms ga je over je eigen grenzen heen. Sommige mensen soms, anderen misschien altijd. Dat was vroeger veel erger dan tegenwoordig. Ja ik heb namelijk ook een voorbeeld functie. Althans dat vind ik. Als je wekelijks blogs schrijft en podcasts opneemt, zou ik behoorlijk ongeloofwaardig overkomen als ik niet zou doen wat ik verkondig. Zo zit ik niet in elkaar; ‘I practice what I preach’. Althans ik leef met de methodes die ik anderen aanleer. Dit vanwege het simpele feit dat ik alles heb gebaseerd op wat ik heb meegemaakt, heb gevoeld, gezien, gehoord, kortom in mijn leven geleerd heb.

 

Geen grenzen

Ik was vroeger ook één van die mensen die totaal geen grenzen had, in niets. Tegenwoordig luister ik naar mezelf en besef ik dat ik grenzen heb. Die ik natuurlijk met tijd en wijle ook compleet negeer, maar gelukkig is daar dan mijn lichaam die me gewoon waarschuwt. Het vervelende op dat soort momenten is, dat ons lichaam super intelligent is en altijd het beste met ons voor heeft. Nu kun je bedenken, en al die ziektes dan die mensen krijgen? Dat is bijna weer een andere blog waard kan ik je zeggen. Voor nu zeg ik leer luisteren. Je lichaam waarschuwt je altijd! Jij en je lichaam zijn één, jullie zijn een team. Alleen wil ons hoofd, dat eeuwige hoofd, zich er vaak mee bemoeien en dat lichaam compleet negeren.

 

Je Hoofd

Je hoofd neemt vaak de regie over van je lichaam. Oftewel je hoofd neemt vaak de leiding over je hart. Wij hebben een brein dat gemaakt is om te overleven. Vroeger hadden we niet al die ingewikkelde dingen die ons afleidde van wat we hier kwamen doen. Nee, we moesten overleven om ons te kunnen voortplanten. Dagelijks je eten, drinken en veilige slaapplaats vinden dat was voldoende. Niks van carrière maken, een relatie opbouwen, een sociaal -en zakelijk netwerk opbouwen, kinderen krijgen, voldoen aan de sociaal gewenste normen en waarden. Niets van dat alles. We waren er en moesten bestaan en vermenigvuldigen. Tegenwoordig willen we dat natuurlijk ook nog steeds, want een evolutie is niet binnen een dag gebeurt. Zo ook niet de evolutie ons brein. Dat is een overlevingsbrein, want ja we zijn geëvolueerd, maar ons brein staat nog steeds in de overlevingsstand. Al helemaal door de druk we ervaren van buitenaf. Dus logisch dat we wegvluchten voor alles wat we voelen. Weg van ons hart, hop naar ons hoofd. Die neemt tenminste vaak beslissingen gebaseerd op ‘hoe ben ik zo veilig mogelijk’. Weg van de pijn op zoek naar veiligheid.

 

Je hart klopt

Dat hart is eng, met gierende banden zo ver mogelijk bij die hartslag vandaan. Stel je voor dat je echt durft te luisteren naar je hart. Dat iemand er op trapt, dan is het toch kapot. Ehhh voelen en emoties dat kennen we niet, daar walsen we gewoon over heen. Het klinkt belachelijk als je het hardop zegt en leest. Maar kun je nagaan hoe belachelijk wij dus handelen. Dit is wat wij doen. Ga maar eens na, hoe vaak luister jij naar je gevoel? Of schiet je gelijk in je hoofd, of zit je sowieso altijd in je hoofd? We “denken” dat ons hart te zwak is, dat ons hart het niet aankan en breekt. Nou voordat dat zover is moeten we fysiek eerst door een aantal lagen weefsel heen en dan heb je nog een kas genaamd borstkas. Dat zit er niet voor niets om heen om dat prachtige hart van je te beschermen. Energetisch is het inderdaad een tikkeltje pijnlijker. Als je de verantwoording niet neemt, waardoor je je les niet oppikt. Ik moet er wel bij zeggen dat het soms makkelijker gezegd is dan gedaan. Het voelt namelijk gewoon behoorlijk Kilo Utrecht Tango, als je gekwetst wordt, maar inderdaad dat laat je zelf toe. Allemaal van die vervelende feitelijke waarheden, maar ze zijn zo waar als je eenmaal anders in het leven durft te staan. En vanuit je hart durft te leven. Want dat klopt altijd!

 

Te veel

Maar goed, ik schrijf deze blog natuurlijk niet zonder reden. Ik ben wat druk geweest de laatste tijd. Ja ik dacht even dat ik weer een superwoman was. Jawel die illusie heb ik soms. Ik heb een man, en hoe gek het ook klinkt die wil soms ook een beetje aandacht van mij. Dan heb ik twee scholen waar ik lesgeef, een basisschool en een middelbare school, ik spreek stemmetjes in. Ook heb in een meidengroep, samen met mijn vriendinnen, genaamd The Soul Sisters. De naam zegt het al Soul Sisters, daar moet je ook liefde, tijd en energie insteken anders loopt de soul weg en we treden natuurlijk ook op met deze groep. Ik doe drie opleidingen tegelijk op dit moment: “Body Base trauma opleiding, singer-songwriter opleiding en een pedagogisch didactische opleiding”. Ja dat kwam zo op mijn pad, was niet tegelijk gepland ofzo. Iets met timemanagement? Ik treed bijna het gehele weekend op, mijn weekenden beginnen tegenwoordig al op donderdag. En dan heb ik ook nog een sociaal leven, wat inhoudt dat ik familie en vrienden heel graag wil zien en bezoeken. Dit laatste lukt niet altijd dus ben heel blij voor de technologie van tegenwoordig en dat we kunnen appen, facetimen, zoomen, facebooken, instagrammen en weet ik niet wat er allemaal nog meer mogelijk is. Belachelijk eigenlijk dat al die social media platforms werkwoorden zijn geworden, maar toch ben ik er blij mee. Door deze media kan ik nog enigszins bijhouden hoe het met mijn vrienden gaat, en wanneer zij of hun kinderen jarig zijn. Ja getallen he daar ben ik nooit goed in geweest. Dus ik doe best veel.  Eigenlijk was het de laatste weken te veel

 

Luisteren

Zoveel dat ik steeds bij mijn grens in de buurt kwam en de laatste paar weken daar wel overheen ben gegaan. Mijn lichaam had al wel signalen gegeven maar die had ik bewust met mijn hoofd genegeerd. Dus ik zou op vakantie gaan die kon helaas niet doorgaan, want ik had een zieke man. Alles gebeurt met een reden, want vakanties zijn leuk als je kan rusten, maar ik wil altijd alles zien als ik naar een ander land ga. Dus die strand, zon en bruin bak vakanties die mensen doen, tsja not me. Dus we zouden naar Porto gaan, maar we bleven thuis. Wat ook wel goed was, ik had namelijk nog genoeg huiswerk. En na die week vakantie dacht mijn lichaam jij luistert niet, dan geven we je een keelontsteking. Ik kon niet anders dan luisteren naar mijn lichaam, voor één hele dag was ik uitgeschakeld, wilde niet praten, niet eten en niet baden. Ik heb het wel alle drie gedaan, maar als ik te ziek ben om op mijn benen te staan dan is mijn lichaam boos en zegt mijn hart luister ik zorg voor jou.

 

Beslissen

En zo gezegd zo gedaan. Drie dagen heb ik gerust, of 1 ding op die dag thuis gedaan. En zo herstelde ik. Ook moest ik stappen ondernemen om minder druk te zijn. Wat voor mij al betekend één bezigheid loslaten. Vond ik het makkelijk? Nee, maar dit alles brengt me dichter bij wat ik hier op aarde te doen heb. Niet alles dus daarin moest ik keuzes maken en hoe moeilijk ik het ook vond, ik heb geluisterd naar mijn hart niet naar mijn hoofd, want dan raakte ik compleet in paniek. Niet handig als je een beslissing moet maken. Maar het besluit is genomen en er gaat meer rust aankomen.

 

Superwoman

Hoe graag ik het ook wil en doe, ik kan niet alles. Zodra er dan iets onverwachts bijkomt heb ik geen ruimte meer om dat onverwachte in te passen in mijn leven. Zoals ik al zei: “I practise what I preach”, en dat deed ik even niet. Ik negeerde mijn lichaam en de stem die altijd weet wat het beste voor mij is. Gelukkig was mijn hart niet te streng voor me en was de keelontsteking niet helemaal doorgezet. Of althans ik kon ermee werken, maar heb wel degelijk stappen ondernomen voor mijn rust. Ik kon er ook niet tegen dat ik de mensen in mijn tribe leer wat ze kunnen doen om hun grenzen aan te geven en dat ik daar zelf de laatste paar weken volledig lak aan had. Dat is niet wie ik ben, het één zeggen en compleet het tegenovergestelde doen. Daarom heb ik geluisterd naar mezelf zodat ik weer een echte superwoman kan zijn die weet waar haar grenzen zijn. Want een echte superwoman heeft ruimte voor onverwachtse gebeurtenissen zodat ze daar mee om kan gaan, anders ben je geen echte superwoman toch? Dus zo gezegd zo gedaan, dit grensoverschrijdende gedrag was compleet onverwachts, maar ik ben er goed mee omgegaan. So note to self: Niet te streng zijn voor jezelf Superwoman

 

 


Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.